Αξιότιμες κυρίες / Αξιότιμοι κύριοι,

Στην σημερινή εποχή της γενικευμένης στοχοποίησης της υγείας ως δημοσίου και κοινωνικού αγαθού, πιστεύω ότι το «ευχαριστώ» θα πρέπει να λέγεται, να γράφεται και να διαδίδεται στην πραγματική του διάσταση, ελπίζοντάς πως αυτό θα ενδυναμώσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας. Έτσι, θεωρώ χρέος μου να αναφερθώ στη προσωπική μου εμπειρία από τη νοσηλεία μου στην ορθοπεδική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Κεφαλονιάς, από  03-0232024 μέχρι 29-02-2024 όπου και έλαβα εξιτήριο.

Θα ήθελα αρχικά, ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης, να ευχαριστήσω δημόσιά από καρδίας, τον Διευθυντή ορθοπεδικής κύριο Μπουζικάκο Μιχαήλ, τον ορθοπεδικό Επιμελητή Α κύριο Κασσιανό Γεώργιο και την αναισθησιολόγο κυριά Γρηγοράτου Μελίνα. Όλοι του ανέλαβαν την αποκατάσταση της υγείας μου και έφεραν αισίως σε πέρας το δύσκολο αυτό έργο, δεδομένου του ιατρικού ιστορικού μου. Δε μπορώ πάρα να εξάρω το επιστημονικό κύρος αυτών των ανθρώπων, την κατάρτιση και το υψηλό αίσθημα ευθύνης, το εξαίρετο ήθος, τον επαγγελματισμό και το μεγαλείο ψυχής που επέδειξαν καθ΄όλην  τη διάρκεια της νοσηλείας μου.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην προϊσταμένη του χειρουργείου κυρία Τυπάλδου Μαρίνα αλλά και σε όλο το προσωπικό αυτού, που με την εμπειρία τους και τις γνώσεις τους συνεισέφεραν στο άψογο χειρουργικό αποτέλεσμα.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες σε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής και τις φυσικοθεραπεύτριες, για την εξαιρετική και ποιοτική δουλεία που κάνουν, τον επαγγελματισμό τους, την ευγένεια τους και την ψυχολογική στήριξη που δίνουν στους νοσηλευόμενους. Αισθητή και η ευγένεια του βοηθητικού προσωπικού (τραυματιοφορείς, τραπεζοκόμοι, προσωπικό καθαριότητας κ.λ.π.).

Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου σε όλο το προσωπικό του Ακτινολογικού τμήματος που έφεραν εις πέρας το έργο τους κάθε φορά με χαμόγελο, ταχύτητα και ευγένεια.

Πλέον των παραπάνω, ως Ελληνίδα πολίτης οφείλω να επισημάνω πως για μια ακόμα αφορά, επιβεβαιώνεται ότι στην πατρίδα μας υπάρχουν άξιοι επιστήμονες και επαγγελματίες Υγείας οι οποίοι υπηρετούν με αυταπάρνηση και σεβασμό το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά και εμπνέοντας εμάς τους πολίτες να στεκόμαστε δίπλα τους στα δίκαια αιτήματά τους.

Καταλήγοντας, κλείνω με τη ρήση του μεγάλου μας συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, η οποία θεωρώ ότι ταιριάζει απόλυτα στη περίπτωση μας: «Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε ναι, είναι Άνθρωπος.»

Με ειλικρινή εκτίμηση και βαθύτατη ευγνωμοσύνη,

Ξανθίπη Μπουρμπούλη